2 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΑ: ΤΟΣΟ
ΙΔΙΑ ΜΑ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ
- φοιτητές οι οποίοι συζητούν με τους συναδέλφους για πράγματα τα οποία αφορούν τη ζωή τους
|
-φοιτητές
που το μόνο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι να παρακολουθούν μάθημα.
|
–φοιτητές με προβληματισμούς αλλά και
συλλογικές προτάσεις και λύσεις.
|
–φοιτητές
που ναι μεν μπορεί να έχουν προβληματισμούς
αλλά με ατομικές προτάσεις και ατομικές λύσεις(αν υπάρχουν).
|
-φοιτητές οι οποίοι μέσα από μαζικές
διαδικασίες παίρνουν συλλογικές αποφάσεις διεκδικούν και παλεύουν εναντιωμένοι στην εκπαιδευτική
αναδιάρθρωση.
|
-φοιτητές
οι οποίοι δεν διεκδικούν τίποτα ,χωρίς να έχουν ενδιαφέρον για το τι λέει ο
κάθε συνάδερφός τους ,και ας έχει ίδια συμφέροντα με εκείνον χωρίς καμία
συλλογική διεκδίκηση.
|
-Φοιτητές οι οποίοι μπορούν να εναντιωθούν συλλογικά
είτε αυτό είναι νόμος
Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου
είτε αυτό είναι καθηγητική αυθαιρεσία καθώς και εναντίωση σε πολιτικές
που αφορούν όλo τo κοινωνικό σύνολο.
|
-φοιτητές
αν όχι απλά υποταγμένοι ,στην καλύτεροι εναντιόμενοι ατομικά με μόνους εκτεθειμένους τους εαυτό τους χωρίς
αποτελέσματα σε ζητήματα που αφορούν όλους τους φοιτητές.
|
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:
Εάν θέλουμε να ανήκουμε στη 2η κατηγορία φοιτητών, τότε θέλουμε να ανήκουμε
στη κατηγορία η οποία είναι καταδικασμένη βάση των εκπαιδευτικών
μεταρρυθμίσεων(νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, σχέδιο ΑΘΗΝΑ) καθώς και των
πολιτικών της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ στο να μην
έχουν ούτε ίχνος δημόσιας και δωρεάν
παιδείας, να μην έχουν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία καθώς και το δικαίωμα
στην υγεία. Αν θα διαλέγουμε να μένουμε
άπραγοι την ίδια στιγμή που μειώνεται ο προϋπολογισμός του πανεπιστημίου κατά
70% τα τελευταία 3 χρόνια σε μια προσπάθεια απαξίωσης- διάλυσης του
πανεπιστημίου, την ίδια στιγμή που συμφοιτητές μας δεν έχουν την οικονομική
δυνατότητα να σπουδάσουν και αναγκάζονται να ξενοικιάσουν ή και να μην
σπουδάσουν καν, ενώ κάθε ένας από μας θα μπορούσε να είναι στη θέση τους(αν δεν
είμαστε ήδη). Αν θα κάτσουμε άπραγοι ενώ βάζουν επιχειρήσεις μέσα στα
πανεπιστήμια, διαμορφώνοντας ένα πρότυπο φοιτητή ο οποίος θα είναι υπάκουος και
το μόνο που θα κάνει είναι να διαβάζει χωρίς να έχει καν στο μυαλό του να
αντιδράσει σε ότι και αν του λένε ,χωρίς καν να του αφήνουν το χρόνο να σκεφτεί.
Αν θα επιτρέψουμε την μετατροπή των πτυχίων ,τα οποία αρχικά μέχρι πριν λίγα
χρόνια σου εξασφάλιζαν κάποια βασικά πράγματα (π.χ. τις απαραίτητες γνώσεις για
το αντικείμενο που σπουδάζεις, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας) σε έναν
φάκελο προσόντων χωρίς να σου εξασφαλίζει το οτιδήποτε, απλά ένα χαρτί που σου
λέει τι μαθήματα έχεις πάρει, χωρίς να σου πιστοποιεί ότι έχεις τελειώσει κάποιo τμήμα, απλά βάζοντάς σε να τρέχεις να
μαζεύεις πιστωτικές μονάδες, έχοντας ως συνέπεια να σε ρίχνουν στα
αφεντικά-καρχαρίες να σε κατασπαράξουν δίνοντάς σου(εάν βρεις δουλειά) τρεις
και εξήντα χωρίς ασφάλεια, χωρίς υγεία,χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα. Εάν θα
είμαστε αυτοί που δεν θα αντιδράμε σε ότι πλήττει το σύνολο της Ελληνικής
κοινωνίας , ως μέρος της και ως μελλοντικοί εργαζόμενοι.
Όπως λέει και ο Α.Einstain ’Ο κόσμος είναι
επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που
τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα.’
Η απόφαση για το αν θέλουμε να γίνουμε
γενιά της υποταγής, μιας γενιάς η οποία θα ανέχεται ό,τι της επιβάλλουν
αυταρχικά χωρίς να αποφασίζει η ίδια για τον εαυτό της ή εάν θα ανήκουμε στη
γενιά η οποία δεν θα πληρώνει τα σπασμένα κανενός μεγαλοεπιχειρηματία, καμιάς
κυβέρνησης , καμιάς Ε.Ε., καμιάς τρόικας.
Εάν θέλουμε να διεκδικήσουμε πράγματα με
κέντρο τον άνθρωπο, χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς , να μην βλέπουμε τους
ανθρώπους σαν αριθμούς αλλά σαν ανθρώπους, να αποφασίζουμε εμείς για εμάς, να
διεκδικούμε απ το πιο μικρό και ουσιαστικό όπως το δωρεάν σύγγραμμα, εώς και
την ανατροπή ολόκληρων νόμων αλλά και πολιτικών τότε έχουμε διαλέξει τον δρόμο
του αγώνα. Ο δρόμος που έχουμε επιλέξει
είναι αυτός της συνδιαλλαγής με τους συμφοιτητές μας , της παράθεσης προβληματισμών, ιδεών και
απόψεων καθώς και την λήψη αποφάσεων και των διεκδικήσεων πάνω σε αυτές.
Διεκδικήσεις για ΔΗΜΟΣΙΑ- ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ,
για αξιοπρεπή εργασία-εργασία για όλους καθώς και για μια κοινωνία με κέντρο
τον άνθρωπο και όχι το χρήμα.
ΓΙΑΤΙ Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ.
Σχήμα της Ε.Α.Α.Κ. στο Φυσικό
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ